Bravo: manifest młodego pokolenia

Magazyn Bravo, choć korzeniami sięga lat 50. i skierowany był do młodzieży niemieckiej, szybko stał się jednym z najważniejszych i najbardziej rozpoznawalnych czasopism dla nastolatków w Europie. Jego wpływ na kulturę muzyczną, popkulturę i życie młodzieży był nie do przecenienia. Bravo to magazyn legenda dla dorastającej młodzieży.

Pierwszy numer pisma ukazał się 26 sierpnia 1956 roku w nakładzie 30 tysięcy egzemplarzy i kosztował 50 fenigów (równowartość 0,67€ w 2021 roku). Na okładce niemieckiego wydania znalazła się Marilyn Monroe, choć początkowo zamysł był inny: premierowy front miał zdobić Elvis Presley. Nie wiedzieć czemu w ostatnim momencie twórca pisma Peter Boenisch uświetnił okładkę pierwszego Bravo amerykańską gwiazdą kina (być może chodziło o licencje i prawa autorskie).

Początkowo magazyn nosił podtytuł „czasopismo filmowe i telewizyjne” („Die Zeitschrift für Film und Fernsehen”). Wydanie 13/57, które ukazało się 31 marca 1957 roku, otrzymało nowy podtytuł „czasopismo z młodym sercem” („Die Zeitschrift mit dem jungen Herzen”) oraz „film, telewizja, muzyka pop” („Film, Fernsehen, Schlager”). Ten również szybko został jednak usunięty. Od wydania 34/57 (13 sierpnia 1957) gazeta nie miała już żadnych podtytułów, co podkreślało nowy kierunek w mediach.

Pierwsze wydania Bravo Germany. Od lewej numer 1/1956, po prawej numer 1/1957.

W 1968 roku Bravo zaczął być wydawany co tydzień przez Pabel Moewig, spółkę córkę Bauer Verlagsgruppe w Hamburgu. Siedziba redakcji mieściła się w Monachium.

W latach 70. magazyn sprzedawał się w nakładzie przekraczającym milion egzemplarzy. Szczyt popularności pisma na rynku niemieckim przypadł na lata 90. W 1996 roku każdy numer sprzedawał się w nakładzie około 1,4 miliona egzemplarzy. Wraz z wejściem w nowe milenium nakład zaczął gwałtownie spadać: w 2006 roku sprzedawano 460 379 egzemplarzy. Nieznaczne wahania raz w jedną raz w drugą stronę były spowodowane rozwojem internetu i ogólnym spadkiem zainteresowania pismami drukowanymi. W 2010 roku magazyn nadal pozostawał najlepiej sprzedającym się magazynem dla nastolatków w Europie.

Kryzys przyszedł w latach kolejnych i dotyczył franczyz pisma wydawanych poza Niemcami. W lutym 2017 roku Bravo przestało być publikowane w Hiszpanii, kończąc się numerem 552.  W tym samym roku pismo dokonało żywota również w Polsce. Co ciekawe w Niemczech ukazuje się do dnia dzisiejszego.

A oto kilka ciekawostek związanych z magazynem, o których mogliście nie wiedzieć

Pod pseudonimami „Dr. Christoph Vollmer” i „Dr. Kirsten Lindstroem” 47-letnia wówczas autorka powieści romantycznych, Marie Louise Fischer, udzielała porad na temat związków od 1964 do 1969 roku. Martin Goldstein zaczął współpracować z magazynem 20 października 1969 roku. Jako praktykujący lekarz, psychoterapeuta i nauczyciel religii, przejął odpowiedzialność za odpowiadanie na pytania czytelników pod pseudonimem „Dr. Jochen Sommer”. Goldstein zdobył sobie renomę w edukacji seksualnej dzięki publikacjom Anders als bei Schmetterlingen i Lexikon der Aufklärung. Później odpowiadał na pytania dotyczące seksu jako „Dr. Korff”, podczas gdy „Dr. Sommer” skupiał się na kwestiach psychologicznych.

Od wczesnych lat 70. na pytania czytelników odpowiadała cała grupa. Redakcja przywiązywała wagę do tego, aby „Dr-Sommer-Team” wciąż składał się z ekspertów. W szczytowym okresie popularności Bravo otrzymywało tygodniowo od 3000 do 5000 listów dotyczących dojrzewania i seksualności. Internet nie zabił listowego szaleństwa. W 2006 roku nadal otrzymywano 400 listów.

Bravo zaczęło intensywnie korzystać z anglicyzmów i „denglischu” (zbitki językowej angielskiego i niemieckiego) już w latach 80., na długo przed tym, zanim stało się to zjawiskiem głównego nurtu.

Bravo miało znaczący wpływ na pokolenia niemieckiej młodzieży i nastolatków w latach 70. i 80. Pismo było konfiskowane w szkołach przez nauczycieli. Wielu dzisiejszych dorosłych czerpało całą swoją edukację seksualną właśnie z artykułów tworzonych przez zespół dr Sommer. W byłej NRD magazyn był zakazany, ale nadal bardzo popularny i handlowany po zawyżonych cenach. Bravo miało przy tym swój wpływ na promowanie zespołów i artystów w całych Niemczech

Oprócz koncepcji zespołu Dr Sommer, Bravo wymyśliło tzw. Bravo-Starschnitt (wycinek gwiazdy), układankę w formie plakatu w naturalnej wielkości z wizerunkiem celebryty. Każde nowe wydanie dostarczało jeden fragment układanki. Pierwsza funkcja Starschnitt rozpoczęła się w 1959 roku i przedstawiała plakat Brigitte Bardot.

Amerykańska piosenkarka Britney Spears, która była fenomenem nastolatków pod koniec lat 90. i na początku lat 2000., ma rekord liczby wystąpień na niemieckich okładkach. W sumie zdobiła front pisma aż 56 razy!

Zobacz także:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *